De consequenties - Niña Weijers
Uitgeverij Atlas Contact
Aantal pagina’s 288
Uitgegeven 2004
Oorspronkelijke taal Nederlands
Genre Psychologische roman
Onderwerp Liefdesrelatie
Groepje
Eva Metz
Kaylee Ruitenbeek
Chaima Hauhau
Pitch
[EVA]
De Consequenties geschreven door Nina Weijers.
Nina Weijers is een zeer jong schrijf talent, ze is namelijk pas 27. Nina heeft aan een Write Now mee gedaan in 2010, en deze heeft ze dan ook gewonnen. Write Now is de grootste schrijfwedstrijd voor jongeren in Nederland en Vlaanderen. Voor deze wedstrijd had ze een kort verhaal geschreven, en hier had ze dan ook mee gewonnen zoals ik eerder zei. Hierna werd zij door vele uitgeverijen benaderd en voor haar is het een zeer moeilijke keuze geweest welke uitgeverij het ging worden. Haar boek De Consequenties is haar debuut geweest. Hierin beschrijft zij een interessante wereld over een jonge kunstenares Minnie, die in haar leven allemaal experimenten aan gaat. Er worden veel dingen beschreven die het tot een interessante wereld maken. Het is een coming of age verhaal, en dit is goed te merken in het boek. Minnie wordt steeds volwassener. Je kijkt namelijk al mee vanaf het moment dat ze is geboren. Het motto van het boek is I really like that moment when the performance becomes life itself. Dit motto is van Marina Abramovic en komt uit haar biografie. Wij vinden dit een heel goed gekozen motto omdat het slaat op het project waar Minni zich drie weken lang mee bezig houdt in het boek.
[CHAIMA]
Ik zal jullie nu meer vertellen over het boek en waarom het zo anders is dan andere boeken.
Minnie Panis, het meisje dat zonder het te vermoeden naakt wordt gefotografeerd door haar ex-vriend in haar slaap, is niet zoals elke cliché personage een slachtoffer. Minnie buigt haar rol als slachtoffer dus om naar opdrachtgever. hier kun je al aan merken dat het niet een standaard voorspelbaar boek is wat het interessanter en spannender maakt
Kunst en werkelijkheid zijn de veelvoorkomende thema's die in dit boek worden besproken, net zoals het toneelstuk GTA5 die vele van jullie hebben gezien. De grens tussen de werkelijkheid en kunst waren er vaag net zoals in dit verhaal.
Zoals ik eerder zei, de grens tussen kunst en haar leven is een vage onduidelijke grens die misschien iets te maken kan hebben gehad met haar verleden, bij haar geboorte huilde ze niet. Het geluid van leven liet ze niet horen, zo bleef ze haar leven lang. Stil, dromerig, zoekend naar haar identiteit in een wolk vol ideeën, vragen en kunst.
[KAYLEE]
Dus om jullie nu volledig te overtuigen; Nina Weijers is een zeer jong en getalenteerde schrijfster, tot nu toe heeft ze maar één boek geschreven; De Consequenties. Ze heeft al een aantal nominaties en prijzen in de wacht gesleept, wat dus al de moeite waard is om haar naam en boek te googelen. Ook wordt het boek De Consequenties vertaald naar het Frans en Duits, om maar even aan te geven hoe goed het boek is.
Wij vinden dat ons boek moet winnen, omdat het goed te lezen is, het een interessante verhaallijn heeft en je goed kan meeleven, wat niet eens hoeft te komen door de situatie, maar bijvoorbeeld ook de soorten keuzes die ze moet maken in het boek. Het is op een leuke manier geschreven, wat het dan misschien wel weer iets aantrekkelijker maakt voor jongeren, wat overigens ook de doelgroep is. Hierom, zou jij De Consequenties moeten lezen en hierom zou het de Librisprijs verdienen!
De consequenties - Niña Weijers (verslag)
Uitgeverij Atlas Contact
Aantal pagina’s 288
Uitgegeven 2004
Oorspronkelijke taal Nederlands
Genre Psychologische roman
Onderwerp Liefdesrelatie
Nina Weijers
Nina Weijers is geboren in 1987 in Nijmegen. Zij heeft literatuurwetenschap gestudeerd in Amsterdam en Dublin. Voordat ze in 2010 mee deed aan de schrijfwedstrijd Write Now! schreef ze korte verhalen en essays voor verschillende tijdschriften. Ze is niet altijd bezig geweest met literatuur. Van 2009 tot 2014 was ze werkzaam als programmamaker bij het Academisch-cultureel centrum SPUI25.
Tegenwoordig is ze werkzaam voor De Groene Amsterdammer en is zij redacteur bij De Gids.Ook is zij nog steeds bezig met TV; ze heeft een talkshow samen met Simone van Saarloos genaamd Weijers & Van Saarloos.
In 2014 maakte zij haar debuut met de roman De Consequenties. Na veel uitgeverijen te hebben bezocht heeft zij voor een kleine uitgeverij gekozen waarbij zij het erg goed kon vinden met de baas; Atlas Contact. Dit boek heeft de shortlist van de Libris Literatuurprijs gehaald en heeft meerdere prijzen gewonnen. Het werd een erg populair boek is is vertaald naar meerdere talen.
Korte samenvatting
Dit boek gaat over de jonge kunstenares Minnie Panis. Minnie gaat veel experimenten aan in haar leven en maken dit tot een interessante wereld. Deze roman gaat over een moeilijke keuze; verdwijnen en overleven, en het verlangen om door een ander gezien te worden.
Samenvatting van internet
Minnie Panis is als baby veel te vroeg geboren. Omdat ze zo klein was, was het de vraag of ze het wel zou overleven. Na haar geboorte is ze wekenlang in een couveuse gelegd. In de couveuse groeide ze wat en sterkte ze wat aan. Na een lange tijd mocht ze mee naar huis, waar de zorg alleen aan haar moeder overgelaten werd. De vader van Minnie was namelijk nergens te bekennen.
Al snel valt het de moeder van Minnie op dat haar kind niet huilt. Als ze gaat nadenken, komt ze er zelfs achter dat haar dochter nog nooit gehuild heeft. Zelfs niet tijdens de geboorte. Ze begint zich onmiddellijk zorgen te maken, omdat ze zich beseft dat baby’s horen te huilen en Minnie een flinke ontwikkelingsachterstand kan hebben door haar vroege geboorte. Ze besluit terug naar het ziekenhuis te gaan, waar ze erop staat dat ze haar onderzoeken. In het ziekenhuis willen ze Minnie niet verder onderzoeken, omdat ze van mening zijn dat er niks aan de hand is. Uiteindelijk wordt Minnie naar een centrum voor huilende baby’s gestuurd. Ze wordt hier behandeld door Johnstone.
Johnstone komt er al snel achter dat Minnie erg gevoelig is voor muziek. Als hij haar met bepaalde muziek voor de televisie zet, komen al snel de eerste tranen. De tranen gaan over in een flink gehuil. Minnie huilt eindelijk voor de eerste keer na haar geboorte.
Tegenwoordig is Minnie een kunstenares. Haar relatie is net verbroken, omdat ze vreemd is gegaan met een fotograaf. Op een gegeven moment zien ze elkaar regelmatig. Ze hebben het leuk met elkaar, en elke keer als ze elkaar zien hebben ze seks met elkaar. Op een gegeven moment komt Minnie erachter dat ze zwanger is van de fotograaf.
Omdat ze benieuwd is naar haar eigen leven, huurt ze de fotograaf voor drie weken in. Ze spreekt met hem af dat hij haar drie weken lang overal volgt. Ze mogen geen contact met elkaar hebben, en als ze elkaar toevallig tegenkomen, mogen ze niks tegen elkaar zeggen. Daarnaast mag Minnie alleen nog maar met de fiets door Amsterdam reizen, omdat de fotograaf haar in het openbaar vervoer en de auto niet kan fotograferen. Na drie weken moet hij de foto’s ergens naartoe brengen. Ook op dat moment is het niet de bedoeling dat ze elkaar tegenkomen. Minnie weet niet wanneer de drie weken waarin ze achtervolgt wordt in gaan. Het is voor haar dus een verrassing om te zien wanneer ze precies gefotografeerd is.
Een aantal dagen later is Minnie wat door de stad rond aan het slenteren. Ze gaat naar een café waar ze koffie bestelt en een boek leest. Ze kan zich echter niet concentreren op het lezen van het boek, omdat haar aandacht bij haar zwangerschap zit. Ze heeft geen idee of ze het kindje moet houden of weg moet laten halen. Na het café gaat ze een stukje wandelen. Tijdens haar wandeling ziet ze dat de sloten bevroren zijn. Zo dom als ze is, loopt ze een bevroren sloot op. Het ijs is echter nog niet zo hard dat je erop kan lopen. Hierdoor valt Minnie door het ijs en belandt ze onder een wak.
Al snel komt een man haar helpen. Het is Johnstone, en hij herkent haar onmiddellijk. Minnie kent hem echter niet, omdat Johnstone haar behandeld heeft toen ze baby was. Johnstone biedt Minnie hulp aan en vertelt dat ze elkaar kennen. Minnie is meteen benieuwd naar het verhaal, en besluit mee naar het huis van Johnstone te gaan.
Thuis wil Johnstone eerst een experiment met haar doen. Hij is namelijk benieuwd of ze nog steeds zo emotioneel reageert op de muziek als toen ze baby was. Hij laat haar muziek horen en ziet dat ze geëmotioneerd raakt.
Vervolgens vertelt Johnstone alles over het centrum voor huilende baby’s en zijn therapie als behandelaar van Minnie. Minnie is onder de indruk. Ze heeft nooit geweten dat ze te vroeg geboren is, omdat haar moeder dat altijd voor haar geheim heeft gehouden. Ze weet dus ook niet dat ze ooit behandeld is omdat ze niet kon huilen.
Na een paar dagen gaat Minnie weer naar huis. Minnie is al die tijd bij Johnstone gebleven. Ze wil even alles laten bezinken wat Johnstone tegen haar gezegd heeft. Daarnaast is ze erg teleurgesteld in haar moeder, omdat haar moeder voor haar gevoel ontzettend veel heeft achtergehouden.
Op een gegeven moment breekt het moment aan waarop Minnie en de fotograaf hebben afgesproken om de foto’s te gaan bekijken. Minnie gaat zenuwachtig naar de afgesproken plek. Ze is benieuwd wat de fotograaf voor foto’s gemaakt heeft. Het feit dat ze niet weet wanneer de foto’s gemaakt zijn, maakt haar alleen maar zenuwachtiger.
Op de afgesproken plek krijgt ze door een kunstenaar een envelop overhandigd. In deze envelop zitten de foto’s die de fotograaf gemaakt heeft. Bij de envelop zit een brief die ze eerst leest. Op deze brief staat dat hij zich niet aan de afspraak gehouden heeft. Hij heeft namelijk maar een paar uur gefotografeerd, in plaats van de afgesproken drie weken. Hij legt uit dat hij haar de dag van de val door het ijs gefotografeerd had, maar te laf was om haar te redden uit het wak. Hierdoor is hij zo van zichzelf geschrokken dat hij naar huis is gegaan. Omdat hij Minnie daarna niet meer zag was hij bang dat ze overleden was. Hij baalt van zijn eigen reactie, en excuseert zich over het feit dat hij haar niet geholpen heeft.
Een paar dagen na de val door het ijs, ziet de fotograaf dat Minnie weer thuiskomt. Hij is ontzettend blij dat ze nog in leven is. Tegelijkertijd schaamt hij zich voor het feit dat hij haar niet gered heeft, waardoor hij geen contact meer met haar zoekt. Als hij vervolgens ook nog een leuk aanbod voor een fotoreportage in het buitenland krijgt, besluit hij naar het buitenland te vertrekken. Tot zijn grote spijt heeft hij dus maar een paar uur foto’s kunnen maken van haar leven.
Minnie is in de eerste instantie teleurgesteld. Maar als ze de foto’s ziet is ze blij. Ondanks haar val en angst, is ze blij wat haar overkomen is. Ze heeft mooie foto’s van haar val én is meer over haar verleden te weten gekomen. Sterker nog: ze heeft zoveel kracht gekregen, dat ze besluit te verhuizen naar het buitenland. Één foto neemt ze mee, omdat dat de foto is wanneer ze door het ijs zakt. Deze foto is haar ontzettend dierbaar geworden en ze hoopt er ooit nog een prijs mee te kunnen winnen.
Titelverklaring
Deze roman heet ‘De consequenties’. Dit slaat op de keuzes die de hoofdpersoon Minnie maakt in het boek. Ondanks dat ze een volwassen vrouw is, blijft ze keuze maken lastig vinden. Ze gaat beseffen dat bij elke keuze die ze maakt, ook een consequentie zit. Hierdoor wordt keuzes maken voor haar nog veel moeilijker. Je kunt als voorbeeld een gebeurtenis nemen uit het boek; ze raakt zwanger van een fotograaf. Ze blijft zich afvragen of ze de zwangerschap wel door wil zetten: ze is bang dat het kind consequenties met zich mee gaat brengen.
Er is nog een ander voorbeeld. Ze komt er na de drie weken durende shoot achter dat haar verleden consequenties met zich mee heeft genomen. Dit komt omdat haar moeder altijd dingen voor haar verborgen heeft gehouden, hier had ze nooit van geweten.
Korte mening
Het boek was geschreven op zo’n manier dat het echt aantrekkelijk is voor jongeren om te lezen. Dit kan zo zijn omdat zij zelf een jonge schrijfster is. Het heeft een interessante verhaallijn, ondanks dat het een beetje vreemd is, want wie vraagt er nou aan een fotograaf of hij drie weken lang foto’s van je wilt maken? Ondanks dat is het wel een grappig en interessant verhaal, je blijft tenslotte wel steeds maar weer doorlezen. Ook heeft het boek een goed motto (I really like that moment when the performance becomes life itself), aangezien hier tenslotte wel het project van Minnie in terug komt.
Recensies van internet
Gedichten
3 gedichten:
1. De voetstappen die ik achterlaat uit Lunchpauzegedichten(1974, Jan Arends)
De
voetstappen
die ik achterlaat
zijn bezit
van de grond.
Mijn leven
is van het
verleden.
Mijn woord
is in de monden
van anderen.
Ik
ben niet.
Ik was.
Zo
is het
met alle dingen.
Dit gedicht pas goed bij het boek omdat de hoofdpersoon van dit gedicht een ontwikkeling doormaakt, wat ook met Minnie gebeurt in het boek. Beiden accepteren het verleden en gaan door met het heden.
2. Photomaton (Simon Vinkenoog)
Zo'n foto is nooit weg,
en ze kosten maar vier voor een gulden*)
Kijk, het lijkt (na drie minuten)
en we staan er nog op, ook.
Omgekeerd natuurlijk, ik zat links
en op de foto's zit ik rechts.
We zijn bruiner
dan in werkelijkheid,
en de schaafwond op mijn neus
blitst overdreven.
Links voorop, dat ben jij.
Ik kan nog niet zo goed wijs uit wat ik zie,
o.a. een blikkerbril met donker glas
en een baard met een snor boven regenjas.
We kijken voorop, jij bovendien opzij-
jij hebt de twee andere.
Ik lach, jij kijkt.
Zo'n foto is nooit weg, tenslotte
en wat is de moeilijkheid? Kleingeld,
ooghoogte, de keuze uit witte achtergrond
of donker gordijn. Kijken of het lijkt.
Dit gedicht past goed bij het boek omdat het grote project van Minnie is dat er drie weken lang foto’s van haar gemaakt worden en hier wordt verteld dat een foto nooit weg kan gaan, maar ook niet altijd even waargetrouw is als je denkt.
3. Nu uit Gedichten voor gelukkige mensen(2008, Bart Moeyaert)
Ik adem niet, ik zing.
zelfs als ik zucht, klinkt het
per ongeluk alsof ik
een paar noten neurie
die me vannacht, terwijl
ik sliep, zijn voorgezongen.
Het is alsof de lucht
mijn deken is en ik
mijn hoofd het liefst
te rusten leg op het kussen
van mijn longen, de plek
waar ik mijn hartslag hoor
in vierkwartsmaat:
dat ik besta, dat ik besta.
Dit gedicht past goed bij Minnie haar persoonlijkheid. Het gedicht wordt dromerig gepresenteerd, wat Minnie ook is.
Zelf geschreven sonnet
Minnie
3 weken geleden begon het,
de fotograaf zou een collage maken,
Minni zou proberen harten te raken,
misschien was het niet een al te slimme zet.
Het ijs was zo dun als een laken,
gelukkig werd ze net op tijd gered,
ze deed het tenslotte niet met opzet,
Johnstone hoorde het ijs namelijk al kraken.
Van ver herkende hij haar al,
het kleine meisje dat niet huilen wou,
nu volwassen, maar vroeger zo klein en smal.
Haar lippen waren blauw,
terwijl ze terug liepen als een tweetal,
werd de lucht langzaam donker en grauw.
Bronnen
Juryrapport: ‘De Consequenties’
Het boek heeft een fris taalgebruik met veel beeldspraak. Het zit vol met originele passages wat het boek geweldig maken. Verder is Minnie’s leven fantastisch beschreven en de versnipperende verhaallijnen en de enorme diepgang van het boek maken het tot een onvergetelijk boek.
Het boek heeft ongeveer een doelgroep van 16-25 jaar oud. Het is in ieder geval niet voor jonger dan 16 jaar aangezien het boek vol zit met kunstverwijzingen die misschien niet zo interessant zijn voor een dergelijke leeftijd. Het kan nog wel boven de 25 jaar, maar het verhaal gaat over het levenspad van een jonge volwassen vrouw die zichzelf nog moet vinden en daarom vind ik dat de doelgroep tussen die twee leeftijden ligt. Het boek is vooral voor mensen die zich goed kunnen identificeren met de hoofdpersoon anders zou het misschien niet zo interessant zijn.
Het boek heeft een mooi verhaal en de kunstverwijzingen maken het tot een goed literair boek met diepgang. De hoofdvraag van het boek is ‘Wanneer wordt het leven kunst?’.
Het onderwerp dat in dit boek voorkomt is kunst en dat vooral een fantasierijke kunstwereld. Dit zie je terug in het werk dat Minnie doet, namelijk fotografie, en al haar projecten en de vervaging van de grens tussen kunst en haar leven. Ze zit zo diep in haar hobby en passie dat je niet meer uit elkaar kunt halen wie ze is. Ze is kunst.
Het boek is in 2014 uitgegeven en dat betekend dat het boek nog net nieuw is. De onderwerpen en de tijd die in het boek zijn beschreven zijn ook in het heden.
Het is geen echt gebeurd verhaal en dat maakt het dus fictie. Het is een zelfverzonnen verhaal dat je meesleept tot het laatste woord.
Wat het boek zo speciaal maakt is dat je op een gegeven moment mee gaat denken met Minnie. Zou jij hetzelfde hebben gedaan in haar situatie?
Bovendien heeft het boek filosofische diepgang. Hiermee bedoel ik dat het niet zomaar over een meisje gaat die van kunst houd, maar meer dat iedereen zich eens begeeft in zijn eigen fantasiewereld en dat het je soms zelf kan overnemen. Denk hierbij aan gameverslaafden die zo diep in een spelletje zitten dat de buitenwereld precies dat is. Een wereld waar de verslaafde niet wil zijn, een wereld buiten de zijne.
Het verhaal is vanuit het hij/zij-perspectief geschreven. Het verhaal wordt vanuit twee verschillende personages verteld, namelijk vanuit het perspectief van Minnie en Minnie's moeder.
Het verhaal is opgedeeld in delen. Deze delen kun je herkennen aan een jaartal. Deze geven aan in welke tijd het verhaal zich afspeelt. Bovendien zijn die delen vervolgens onderverdeeld in hoofdstukken. Die kun je weer herkennen aan vetgedrukte woorden aan het begin van een zin. Wat het boek misschien vervelend kan maken zijn de tijdsprongen die er veel in voorkomen.